Recentelijk heeft Hof Arnhem-Leeuwarden, na verwijzing door de Hoge Raad, geoordeeld dat er ook betalingsonmacht is als een BV, ondanks dat zij over voldoende liquide middelen beschikt, in verband met haar overige verplichtingen feitelijk die liquide middelen niet aanwendt voor de voldoening van de belastingschulden.
De casus
De heer X is enig aandeelhouder/bestuurder van de BV. In geschil is of X terecht aansprakelijk is gesteld voor diverse naheffingsaanslagen van de BV. Volgens de ontvanger is de BV bewust haar fiscale verplichtingen niet nagekomen, terwijl de privévorderingen van X wel zijn betaald.
Er was volgens Hof ‘s-Hertogenbosch voor een deel van de aanslagen niet tijdig melding van betalingsonmacht gedaan, zodat X ook in zoverre terecht aansprakelijk is gesteld. De heer X heeft vervolgens cassatie ingesteld en gesteld dat er geen sprake was van betalingsonwil, maar van betalingsonmacht. De Hoge Raad oordeelt dat Hof ‘s-Hertogenbosch niet heeft vastgesteld op welk moment de betalingsonmacht is ontstaan, zodat onvoldoende is gemotiveerd waarom niet tijdig een melding van betalingsonmacht is gedaan.
Na verwijzing van de Hoge Raad oordeelt Hof Arnhem-Leeuwarden dat er ook betalingsonmacht is als de BV, ondanks dat zij over voldoende liquide middelen beschikt, in verband met haar overige verplichtingen feitelijk die liquide middelen niet aanwendt voor de voldoening van de belastingschulden.
Maak tijdig melding van betalingsonmacht
In deze zaak had de BV te laat de betalingsonmacht gemeld. De heer X heeft geen feiten en omstandigheden gesteld op grond waarvan aannemelijk is dat het niet rechtsgeldig melden daarvan niet aan hem is te wijten, zodat de aansprakelijkstelling ook in zoverre terecht is.
De moraal van dit verhaal: houd de uiterste termijn van het melden van een betalingsonmacht goed in de gaten.
Fiscaal advocaat
Heeft u een geschil met de Belastingdienst of wilt u meer informatie over betalingsonmacht en het tijdig melden ervan? Neem contact op met een fiscaal advocaat van Römkens Fiscale Advocatuur.
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 13-08-2019, ECLI:NL:GHARL:2019:6529
